اسلایدر

منتقد:جیمز برادینلی-امتیاز 7.5 از 10 (3 از 4)



تعطیلات روز ملی کارگر (اولین دوشنبه ماه سپتامبر در آمریکا و کانادا) مسلما بدترین زمان سال برای اکران فیلم در آمریکا است.فیلم هایی که در روزهای پایانی آگوست و روزهای ابتدایی سپتامبر اکران می شوند معمولا فیلم هایی هستند که توزیع کنندگان نسبت به فروششان امید زیادی ندارند.این امر می تواند به یکی از این دو دلیل باشد:یا فیلم برای مخاطبان عام زیادی پیچیده و هوشمندانه است یا زیادی احمقانه و ساده لوحانه.خوشبختانه فیلم " Closed Circuit /مدار بسته" بیش تر جزو گروه اول است تا گروه دوم.مشکل فیلم برای بیننده عام شاید این باشد که "Closed Circuit/مدار بسته" تریلری است با طبع آرام و مثل خیلی فیلم های دیگر پر از تعقیب و گریز،نور و انفجارهای ناگهانی نیست.فیلم احتیاج به توجه مداوم دارد (نمی توانید وسط فیلم مدام به دستشویی یا سراغ بوفه بروید!) و آن چه ارائه می دهد را در بسته بندی ای جذاب و دروغین نپیچیده است.فیلم سفری بد بینانه به دنیای بازی های سیاسی است و کمی چاشنی فیلم های جیسون بورن را در خود دارد،البته این چاشنی نه حضور شخصیتی ابر انسانی مثل بورن که بیش تر شباهت تصنعی و ناخوشایند فیلم به دنیای فیلم های بورن است.

صحنه های ابتدایی فیلم تصاویری زنده از خلال دوربین های مدار بسته است.اگر چه تصاویری از این دست به تناوب در فیلم دیده می شوند ولی باز هم آن طور که باید از آن ها استفاده نشده است.فیلم از نظر بصری به ما یادآوری می کند که تقریبا هر جا باشیم تحت نظر هستیم ولی از این ایده استفاده دیگری در فیلم نشده است.انتخاب نام "Closed Circuit/مدار بسته" برای فیلم تنها در حد بصری مانده و نمود زیادی در فیلم ندارد و شاید تنها به حس توهمی که شخصیت های اصلی را احاطه کرده کمی افزوده باشد.

اتفاقی که فیلم را به حرکت درمی آورد بمب گذاری در بازاری خیابانی در لندن است که منجر به کشته شدن 120 نفر می شود.سه تن از چهار نفری که به عنوان دایره تروریستی مسئول انفجار شناسایی شده اند هم در میان کشته شدگان هستند،تنها رهبر این دایره،فردی به نام فرخ اردوگان (دنیس موسکیتو)،زنده مانده که قرار است به جرم کشتار جمعی محاکمه شود.به دلیل وجود اسناد محرمانه در پرونده،محاکمه فرآیندی پیچیده پیدا می کند و دو وکیل از او دفاع می کنند:مارتین رز (اریک بنا) در دادگاه علنی و کلودیا سیمنز هاو (ربکا هال) در دادگاه غیر علنی.کلودیا اجازه دسترسی به اسناد محرمانه را دارد ولی حق ندارد آن ها را با موکل خود،مارتین یا افکار عمومی به اشتراک بگذارد.پیچیدگی ماجرا وقتی بیش تر می شود که بدانیم مارتین و کلودیا قبلا عاشق هم بوده اند و به شکلی نه چندان دوستانه از هم جدا شده اند.با پیشرفت تحقیقات در زمینه بمب گذاری آن ها کم کم متوجه امری غیر عادی می شوند.نه تنها تک تک حرکاتشان زیر نظر است بلکه حضور MI5 (سازمان ضد اطلاعات و امنیت داخلی بریتانیا) روی همه چیز سایه افکنده است و از طرفی رییس مارتین،دولین (کیارن هایندز) و دادستان کل (جیم برادبنت) هر دو حرف هایی هشدار دهنده می زنند.

فیلم روند مشخصی دارد،قضایا یکی یکی رو می شوند تا در نهایت شاهد توطئه ای باشیم که شرکت کنندگان در آن سعی در پنهان کردنش دارند و آن طور که در این نوع فیلم ها مرسوم است دولت هم در مرکز این توطئه قرار دارد.با این که داستان اصلی چیز جدیدی ندارد اما کارگردان فیلم،جان کرولی و فیلم نامه نویس استیون نایت روایتی مقید به واقعیت ها و در نتیجه باور پذیر ارائه داده اند.به جای اینکه مارتین و کلودیا موفق شوند دسیسه چینان را به زیر کشیده و توطئه را بر ملا کنند،آن ها به این نتیجه می رسند که توطئه گران قدرتمندتر از آن هستند که بتوان در مقابلشان ایستادگی کرد و تصمیم می گیرند با آن ها معامله کرده و جان خود را نجات دهند؛تصمیمی که ممکن است خیلی دیر گرفته شده باشد.

فیلم بیش تر متکی به پروراندن آهسته و پیوسته وقایع است و از انفجارهای ناگهانی در ضرب آهنگ که بیش تر مشخصه فیلم های ابتدای تابستان است دوری جسته است. "Closed Circuit/مدار بسته" فیلمی آرام و سر به زیر است،یکی دو صحنه اکشن نه چندان قوی در آن هست اما فیلم بیش تر بر پرورش خط روایی استوار است تا جلوه های بصری.صحنه های فیلم پر از اطلاعات و سر نخ هستند و فهمیدن کامل آن نیازمند توجه کامل به این جزئیات است.

بازی ها همان طور که در فیلم های انگلیسی معمول است در سطحی بالا قرار دارند و بازیگران قهاری مثل جیم برادبنت و کیارن هایندز در نقش های مکمل حضور دارند.برادبنت موفق شده علی رغم حفظ برخوردی سرد،چهره ای پدر گونه و دل سوز از خود بروز دهد.اریک بنا بهترین بازی خود از زمان فیلم "Munich/مونیخ" تا به حال را ارائه داده است.ربکا هال هم ایفای نقشی بهتر از تمام کارهای قبلی خود به جز سریال کوتاه "Parade's End/پایان رژه" دارد.اگر چه در فیلم به رابطه گذشته آن دو زیاد پرداخته نشده است اما حضور آن ها در کنار هم برای درک هیجانات و وقایع رخ داده میان آن ها کافی به نظر می رسد.تنها آمریکایی حاضر در فیلم جولیا استایلز است که حضوری کوتاه در نقش گزارش گر نیویورک تایمز دارد.

"Closed Circuit/مدار بسته" فیلمی است که خبری از جلوه های ویژه و آتش بازی در آن نیست و درک آن،توجه و بردباری بیننده را می طلبد،به همین دلایل می توان گفت مخاطبان خاص و محدودی خواهد داشت و همین موضوع باعث اکران آن در این برهه شده است؛یعنی زمانی که سینماها پر از بیننده نیستند.فیلم برای افرادی که به این سبک علاقه مند هستند 90 دقیقه جذاب را رقم می زند.فیلم نامه بی عیب و نقص نیست و در گوشه و کنار آن حفره هایی وجود دارد اما در کل از فیلم های متوسط این سبک بهتر است.پایان آن نیز قابل قبول است و از به کارگیری روش های ساده لوحانه برای رساندن پیام اخلاقی "عدالت همیشه پیروز است" در آن پرهیز شده است.

اختصاصی نقد فارسی

مترجم:رضا اسدی

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: